مقبره حیات الغیب

45 کیلومتری جنوب غربی خرم‌آباد و در مسیر جاده خرم‌آباد به اهواز و در ساحل شمال غربی رودخانه کشکان

در این منطقه دو بنا در مجاورت یکدیگر واقع شده‌اند که بنای بزرگ‌تر مدفن محمد بن احمد رضی‌الدین؛ از نوادگان امام موسی کاظم(ع) و ملقب به «حیات‌الغیب» و بنای کوچک‌تر معروف به «گنبد الیاس» می‌باشد. تاریخ ساخت این بنا بر اساس کتیبه سنگی موجود در مقبره، به دوره قاجاریه نسبت داده می‌شود و بنابر آنچه که از شواهد استنباط می‌شود، ابتدا گنبد الیاس به صورت مجزا ساخته و سپس مقبره حیات‌الغیب، در جنب آن احداث شد و در دوره قاجاریه، ورودی آن‌ها در هم ادغام شد. پلان مقبره حیات‌ الغیب به صورت مستطیل و معماری آن از یک ورودی (کفش کَن) تشکیل شده است. این بنا دارای گنبدی به سبک نار دو پوسته است که بر روی پایه‌ای مدور و کوتاه قرار گرفته است (شواهد نشان می‌دهند که گنبد مقبره از سایر قسمت‌های بنا قدیمی‌تر است). در دیوار جنوبی، محرابی به ابعاد 2×1 متر ایجاد شده که دارای گچبری ساده در قسمت‌ حاشیه است. در بالای فضای داخلی مقبره، نقاشی‌هایی با نقش کبوتر و گچبری‌هایی به شکل گل دیده می‌شود. به اعتقاد برخی پژوهشگران، گنبد الیاس مقبره شهاب‌الدین از حکمرانان اتابکان لر کوچک بوده است. مقبره الیاس فاقد کتیبه تاریخی و نام بانی می‌باشد. این بنا بر اساس نقشه چهارضلعی شکل گرفته و دارای گنبد مخروطی شکل است. راه ورود به گنبد الیاس به دو صورت امکان‌پذیر است؛ یک راه از درون مقبره حیات‌ الغیب و راه دیگر از طریق ایوان مقبره که توسط یک دهلیز به درون گنبد الیاس مرتبط می‌گردد. این دو راه، در مقابل ورودی گنبد الیاس به یکدیگر می‌پیوندند.