چشمه آبگرم مرتضی علی
یزد،27 کیلومتری شهر طبس
چشمه آبگرم مرتضی علی، از جاذبه‌های گردشگری طبیعی در شهرستان کویری طبس در استان یزد است. این چشمه در مسیر گردشگری روستای خرو و در فاصله 27 کیلومتری شهر طبس واقع شده است. برای رسیدن به این چشمه باید حدود 5 کیلومتر پس از شهر طبس را به صورت پیاده که عمدتاً از داخل آب می‌باشد طی کرد.
در این منطقه چشمه‌های متعدد آبگرم و آب سرد وجود دارند که بزرگ‌ترین آنها را که از درون حفره‌ای به بیرون تراوش می‌کند را حمام مرتضی علی می‌گویند. آب گرم چشمه از دیواره سمت راست به داخل رودخانه می‌ریزد و همین، سبب ایجاد اختلاف دما در چشمه میشود که گاهی به 10 درجه نیز می‌رسد. غلظت بیشتر آبگرم و تفاوت ساختاری آن با آب سرد جاری در کف رودخانه باعث میشود که این آب‌ها تا مسافت حدود 300 متری بستر رودخانه پیش روند در حالی که به طور کامل با هم مخلوط نشده و در بستر رودخانه قابل تفکیک هستند. به این ترتیب در یک طرف رودخانه آب سرد و در طرف دیگر آبگرم جریان دارد و می‌توان یک پا را در طرف گرم رودخانه فرو برد و پای دیگر را در طرف سرد رودخانه، پدیده نادری که شاید در هیچ نقطه دیگر کشور فرصت تجربه آن وجود نداشته باشد. علاوه بر آن، خواص درمانی آب این چشمه‌ها می‌تواند گردشگران زیادی را به این منطقه جذب نماید. این چشمه‌ها منبع تأمین آب اغلب مزارع و باغهای طبس می‌باشد که از طریق نهر آبی به این شهر منتقل میشود.
این چشمه سالانه مورد بازدید بیش از 600 هزار نفر قرار گرفته و كارهای مطالعاتی آن صورت گرفته و قرار است به عنوان یك طرح آب درمانی مورد استفاده قرار بگیرد.
جایی بالاتر از این چشمه، دره تنگی وجود دارد که در آن طاق شاه عباسی بنا شده است. قدمت این طاق را به دوره صفویه نسبت می دهند، طاق شاه عباسی پر رکوردترین بنای تاریخی ایران است، سدی با 60 متر ارتفاع که نه تنها لقب قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین سد قوسی جهان را با خود یدک می کشد، بلکه به مدت 550 سال هم به عنوان بلندترین سد در جهان شناخته می شد. اما سد شاه عباسی یک لقب دیگر هم دارد که هنوز هیچ سدی موفق به تصاحب آن نشده است، نازکترین سد جهان که به خاطر عرض تاج یک متری اش به این نام شناخته می شود.
اطلاعات بیشتر
دخمه زرتشتیان
یزد،15 کیلومتری جنوب شرقی یزد،حوالی منطقه صفائیه
دخمه زرتشتیان را با نام برج خاموشان و برج سکوت نیز می شناسند. در 15 کیلومتری جنوب شرقی یزد و در حوالی منطقه صفائیه، بر بلندای کوهی رسوبی و کم ارتفاع به نام کوه دخمه، دو عمارت سنگی مدور برج مانند با فضای میان تهی قرار دارد که به دخمه یا دادگاه زرتشتیان مشهور است. یکی قدیمی تر به نام مانکجی هاتریا (زرتشتی هندی‌الاصل) و دیگری که جدیدتر می باشد به نام گلستان معروف است که مربوط به دوره قاجاریه می باشد. دخمه گلستان 25 متر قطر دارد و ارتفاع دیوار آن از سطح تپه 6 متر است. دخمه مانکجی نیز 15 متر قطر دارد.
کارکرد این برج برای دفن جنازه‌ها بوده است. در گذشتهٔ دور جنازه‌ها را بالای برج می گذاشتند تا خوراک پرنده ها شود. بعدها استخوان ها را در چاهی می ریخته اند. این کار برای جلوگیری از آلوده شدن خاک بوده است.
وسط فضاي ميان تهي دخمه چاهي وجود دارد که به “استودان” معروف است و استخوان هاي به جاي مانده از اجساد را داخل آن مي ريختند.
سطح داخلی برج خاموشان به صورت پهنه گردی است که تمام آن با تخته سنگ‌های بزرگ پوشیده شده و سه بخش زنانه و مردانه و بچگانه دارد
محل ساخت این دخمه ها که همه خارج از شهر قرار دارند، با محاسبات دقیقی انجام می شد تا با وزش باد و بارش باران، آلودگی به سمت شهر منتقل نشود. این دخمه ها همچنین از خشت خام و گچ ساخته می شدند تا آلودگی های ناشی از فساد مردگان به زمین نرسد.
در دامنه ضلع شمالی کوه دخمه چند عمارت خشت و گلی، آجری، سنگی و یا ترکیبی از این ها خواهید دید که به دوران صفویه تعلق دارند و از سازه های رفاهی این دوران به شمار می روند.
اطلاعات بیشتر
آتشکده بهرام
یزد،خیابان آیت الله کاشانی
آتشکده بهرام یزد یا همان آتشکده ورهرام یزد که در خیابان کاشانی شهر یزد قرار دارد یکی از اماکن مربوط به زرتشتیان است که شامل ساختمان و باغ مشجری است که در قرن اخیر ساخته شده است. در این محل، آتش مقدس که برای زرتشتیان محترم می باشد و باید همیشه روشن نگه داشته شود، نگهداری می شود. شایان ذکر است که قدمت آتشکده به 1500 سال می رسد. ساختمان اصلی در وسط حیاط و بر بلندی قرار دارد و آن را درختانی همیشه سبز احاطه کرده اند. حوضی مدور و بزرگ در محور ورودی بنا به آن زیبایی خاصی بخشیده است. آتش در محفظه ای بلند تر از سطح زمین در اتاقی نسبتاً وسیع و دور از تابش خورشید قرار گرفته و اتاقهایی برای مراسم نیایش پیرامون آن طراحی شده است.
آتشكده يزد، گرچه بنايي بسيار كهن ندارد و بنايش نزديك به 80 سال پيشينه داشته باشد اما آتشي كه درون آن ميسوزد بيش از 1500 سال است كه روشن مانده است. همين پيشنه و ديرينگي است كه شگفتي اين نيايشگاه را دوچندان كرده است. آتشکده بهرام یزد از هشت سال پيش كه در سياهه بناهاي ملي ثبت شد، در به روي گردشگران گشود. گرچه اين موضوع مخالفت بسياري از زرتشتيان را برانگيخت زيرا آنجا جاي نيايش به درگاه خداوند است و آنها دوست نداشتند كه با ورود گردشگر هم آرامش آنجا به هم بريزد و هم پاكيزگي اين مكان سپند كه در دين زرتشتي از ارزش بالايي برخوردار است از بين برود. اما به هر روي به دلیل درخواست بالاي گردشگران براي بازديد از اين مكان، بخشي از آن براي بازديد همگان درنظر گرفته شده است.
ساختمان كنوني آتشکده یزد در آبان ماه 1313 خورشيدي با سرمايه يک زرتشتي پارسي به نام «همابائي» بر قطعه زميني كه از سوي چندتن از زرتشتيان ايران ازجمله برادران امانت به نامگاه پدرشان اردشيرمهربان رستم امانت وقف شد، ساخته شد.
نقشه آتشکده ورهرام یزد ازسوي مهندسان پارسي كشيده شد و شادروان «ارباب جمشيد امانت» سرپرستي و نظارت ساخت اين بنا را بر دوش داشت. ساختمان اصلي آتشكده بر بلنداي نزديك به 21 متر از زمين و در ميان حياط بزرگي كه درختان هميشه سرسبز سرو و كاج آن را پوشانده و حوضی مدور و بزرگ که در محور ورودی بنا به آن زیبایی خاصی بخشیده است قراردارد. نگاره فروهر و سرستون‌هاي سنگي آن زيبايي ويژه‌اي بدان بخشيده و روبروي اين بنا حوض آبي قرار دارد كه اين از ويژگي آتشكده‌ها است كه كنار آب باشند.
سرستون‌هاي سنگي جلو تالار ساختمان اصلي و سنگ‌هاي گلدار پاي ديوارها كار هنرمندان اصفهاني است كه در اصفهان سنگ‌ها تراشيده شده و سپس تا يزد برده‌اند. نگار كاشي‌هاي فروهر بر بالاي سردر ورودي كار هنرمندان كاشي كار يزدي است و معماري كل اين بنا ار معماري آتشكده‌هاي پارسيان تاثير پذيرفته است.
آتش سپند و كهن، درون مجمر بزرگي از جنس برنز است و شخصي به نام «هيربد» مسوول روشن نگه‌داشتن آن است.
اطلاعات بیشتر
مدرسه ضیائیه (زندان اسکندر)
یزد،خیابان امام خمینی،فهادان
مدرسه ضیائیه یزد معروف به « زندان اسکندر » که در خیابان امام، در محله فهادان و در مجاورت بقعه دوازده امام قرار دارد از آثار« مولاناضیاءالّدین حسین رضی » پسر « شرف الّدین علی یزدی » است که در سال 631 ق. آن را بنیان نهاد و بنای آن در سال 705ق. توسط پسرانش به اتمام رسید شبستان مدرسه دارای محراب است و در اطراف مدرسه رواق هایی ساخته شده است.
در حیاط این مدرسه چاهی با قطر حدود ۲ متر وجود دارد که به فضایی سرداب مانند با عمق حدود ۵ متر منتهی می شود. کف سرداب حوضی قدیمی وجود دارد که از جمله آثار به جای مانده از بنای اولیه ساختمان است .
معماری مدرسه ی ضیائیه را می توان از خصوصیات عصر مغولی قلمداد کرد. در این بنا هیچ گونه تزیینات کاشی کاری به چشم نمی خورد و تنها آثار بر جای مانده آن خشت خام بوده که این بنا را تاکنون بر پا نگاه داشته است.
گنبد این بنا که از پای تا سر از خشت خام ساخته شده، دارای تزیینات و آرایش گچبری نقاشی با آبرنگ طلایی و لاجوردی بوده که در حال حاضر قسمت هایی از آن بر روی گچ سفید باقی است. اندازه طول هر یک از اضلاع چهار دیوار گنبد ۸/۸ متر ، ارتفاع بقعه ۱۸ متر و فاصله ی دهنه ی آن ۵/۹ متر است . متاسفانه از کتیبه های چهار دیوار داخل گنبد اثر چندانی باقی نمانده است.
در مورد این بنا روایت‌هایی مطرح می‌باشد که قدمت ساخت آن را به زمان حمله اسکندر مقدونی به ایران نسبت می‌دهد که از این بنا به عنوان زندان استفاده می‌گردیده که بعدها تغییر کاربری داده و به عنوان مدرسه مورد استفاده قرار گرفته است.
در تاریخ جدید یزد، مذکور است که اطراف این مدرسه، خانه های عالی و بادگیرهای رفیع توسط خاندان رضی ساخته شد. مدرسه ی ضیائیه دارای درگاه بلند و دو مناره ی مرتفع و باقچه ی مشجر(پشت مدرسه) بود و زاویه و کتابخانه و حمام روبروی آن ساخته شده بود.
اطلاعات بیشتر
باغ دولت آباد
یزد،خیابان شهید رجائی
باغ دولت آباد یزد یکی از باغهای بزرگ ایران است که در اصلی این مجموعه در خیابان شهید رجایی قرار گرفته است و در دیگری که در بلوار دولت آباد قرار دارد ورودی نداشته و تقریباً در دست مرمت و بازسازی است. به همین علت تردد از در اصلی انجام می گیرد.
این باغ دارای مرتفع ترین بادگیر شناسایی شده در ایران است. مساحت زمینهای باغ در اسناد مختلف تاریخی ۲۰۰۰ جریب ذکر گردیده است. مساحت کل عرصه و اعیان این باغ که محصور است حدود ۴۰۰۰۰ متر مربع می باشد.
عناصر تشکیل دهنده باغ دولت آباد عبارتند از چند عمارت شامل: عمارت تالار آیینه، عمارت سردر، عمارت بهشت آیین، عمارت بادگیر، عمارت حرمخانه یا حرمسرا، عمارت تهرانی، عمارت مستخدمین یا خانه ی خدم و حشم و آشپزخانه ها و دیوان خانه به شکل مثمن، ساباط، آب انبار، درشکه خانه، اصطبل تابستانه و زمستانه و همچنین دارای قنات، حوض ها و جداول آب متعدد در فضای باغ است.
قنات تاریخی عظیم و مهم دولت آباد با قدمتی بیش از دویست سال از بهم پیوستن پنج رشته قنات تشکیل شده که از ارتفاعات مهریز سرچشمه می گرفته و پس از مشروب نمودن بخشی از اراضی مهریز و به کار انداختن چند آسیاب آبی و پس از طی بیش از ۵۰ کیلومتــر به یزد می رسیده و آبادی هایی چند در اطراف یزد چون آبشاهی، خــرمشاه و باغ دولت آباد را آبیاری می کرده است. اما این باغ در حال حاضر توسط چاه نیمه عمیق مجاور باغ آبیاری می شود.
این باغ توسط محمد تقی خان معروف به (خان بزرگ) که وی سرسلسله خاندان خوانین یزد بود احداث گردید. مرحوم محمدتقی خان ابتدا قناتی به طول ۶۵ کیلومتررا احداث نمود و آب را از مهریز به یزد و محل کنونی باغ دولت آباد رساند و سپس مجموعه حکومتی (دارالحکومه) خو د را بنا کرد.این بنا که میبایست در اختیار نوادگان محمد تقی خان (بزرگ خاندان رحیمی) باشد، توسط میراث فرهنگی تملک شد و در حال حاضر زیر نظر محمد علی معزالدینی (داماد نماینده ولی فقیه) اداره میشود.
این باغ با مساحتی درحدود ۷۰/۰۰۰ مترمربع شامل ساختمان ها، حوض ها و آبنماهای بسیاری بوده که در فضای بین آنها باغهای با درختان انار و انگور و… باگل های فراوانی زینت بخش محیطبوده اند.این باغ به دو قسمت کلی اندرونی و بیرونی (جلوخان) تقسیم می شود.
اطلاعات بیشتر
کاروانسرای شاه عباسی
میبد،بلوار قاضی میرحسین
کاروانسرای شاه عباسی میبد از جمله کاروانسرهای سبک صفوی است که در میبد استان یزد واقع شده است این بنا با شیوه معروف چهار ایوانی و با آجر ساخته شده است. ساختمان کاروانسرا شامل ساباط، ایوان های بیرونی، هشتی ورودی، حیاط مرکزی، حوضخانه و مهتابی و چهار هشتی زیبا و فضاهای سرپوشیده شرقی وغربی و یکصد ایوان و اتاق و اجاق برای استفاده کاروانیان بوده است.
کاروانسرای شاه عباسی از جمله کاروانسراهای بین راهی عصر صفویه به شمار می آید و از لحاظ فضایی، سبک معماری و موقعیت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این بنا بر پلان مربع شکل و با شیوه حیاط مرکزی احداث شده است.
ورودی کاروانسرا در میانه جنوبی آن در داخل یک مسیر سرپوشیده (کوچه و ساباط) که اصطلاحاً سول نامیده می شود، قرار دارد. همچنین درب چوبی بزرگی در ورودی بنا نصب شده است که بیانگر سیستم امنیتی کاروانسرا می باشد. محوطه های خارجی و داخلی این بنا دارای ایوانها، اطاقها و فضاهای سرباز و سرپوشیده و اماکن متنوع برای اقشار مختلفی است که همراه کاروان بوده اند.
حیاط کاروانسرا دارای 24 حجره می باشد که در مجموع تعداد حجره های داخلی و خارجی این بنا به 100 حجره می رسد. در میانه حیاط کاروانسرا حوضچه کوچکی ( حوضخانه و مهتابی ) واقع است که آب قنات در آن جاری است. یکی دیگر از اجزای این مجموعه آب انبار بزرگی است که در جوار آن بنا شده. این آب انبار دارای یک گنبد آجری و چهار بادگیر بلند است.
لازم به ذکر است هم اکنون از سالن شرقی این مجموعه به منظور معرفی و حفاظت از زیلوهای تاریخی میبد، موزه زیلو دایر گردیده است که در این موزه زیلوهایی با قدمتی بالغ بر 500 سال وجود دارد و تنها موزه منحصر به فرد زیلو در ایران به شمار می آید.
همچنین جهت آموزش نحوه بافت زیلو، یک کارگاه زنده زیلو بافی در کنار موزه و دو کارگاه دیگر نیز در محوطه حیاط مرکزی کاروانسرا تأسیس شده است. قابل ذکر است که با هدف تأمین رفاه و آسایش گروه های مختلف گردشگران که برای بازدید از این مجموعه می آیند، در سالن غربی این مجموعه رستوران و کافی شاپ دایرشده است.
گفتنی است کاروانسرای شاه عباسی به شماره ثبتی 1618 و در تاریخ 30/5/57 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
اطلاعات بیشتر
چاپارخانه
میبد،بلوار قاضی میرحسین،جنب کاروانسرای عباسی
چاپارخانه میبد واقع در بلوار قاضی میرحسین ، جنب کاروانسرای شاه عباسی قرار دارد که جزیی از مجموعه کاروانسرا، آب انبار، یخچال و ساباط می باشد و قدمت آن به دوره قاجار بر می گردد یکی از مراکز عمده پستی و چاپاری قدیم بوده است که در مسیر راه باستانی ری کرمان احداث شده است . ساختمان این بنا به دلیل اینکه مکانی جهت حفظ و نگهداری امانات دولتی و پیامها و نامه های پر اهمیت بوده است به صورت دژ و قلعه ای ساخته شده که دفاع و حفاظت از آن میسرباشد و این اهمیت از برجها ،دیوارهای بلند، روزنه های دیده بانی، تیرکشها و موقعیت خوب دفاعی آن پیداست.این چاپارخانه شامل یک محوطه روباز و دو محوطه سرپوشیده و اتاقهایی مخصوص رئیس چاپارخانه و اقامت پیکها و نگهبانان و نگهداری اسبها می باشد .
چاپارخانه میبد نیز به تبعیت از سایر ابنیه فلات مرکزی ایران، دارای یک حیاط مرکزی بوده و آخورها در دور تا دور این حیاط قرار دارد.
در سه طرف پشت آخورها، اصطبل‌ها قرار داشته که در زمستان و شب هنگام چهارپایان در آنجا نگهداری می‌شدند. در سمت چهارم که بین حیاط و جبهه ورودی ساختمان واقع شده، اتاقهایی برای اقامت چاپارها و احیانا مسافران قرار داشته است.
مصالح اصلی ساخت این بنا را خشت و گل تشکیل می‌دهد و در قسمت‌هایی از سردر ورودی، پشت‌بام و پای دیوارهای داخل حیاط آجر به‌کار رفته است و ساختمان آن شامل یک محوطه روباز، دو محوطه سر پوشیده و اتاقهایی جهت اقامت پیکها، نگهبانان و نگهداری اسب‌هاست.
از تزئینات مشهود در این بنا می‌توان به نمای آجری سردر ورودی آن و کنگره‌های بالای حصار چاپارخانه اشاره کرد، اما گچکاری این کنگره‌ها جنبه الحاقی دارد.
این بنای خشتی جهت بهره برداری و تبدیل به موزه پست به صورت امانتی به اداره کل پست استان یزد واگذار گردیده است که درحال حاضر ماکت های بسیار زیبایی از پستچیان قدیمی واسبانی که نگهداری می کرده اند به همراه تمبرهای قدیمی ، وسایل پست قدیم واسناد وتصاویر تاریخی مربوط به پست نگهداری می کنند.
چاپارخانه میبد مربوط به دوره قاجار است و این اثر در تاریخ19 مرداد 1379 با شماره ثبت 2767 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
اطلاعات بیشتر
خانه صولت،موزه مردم شناسی
ابرکوه،خیابان نظامیه
خانه صولت مربوط به دوره قاجار است و در ابرکوه، خيابان باهنر محله دروازه ميدان واقع شده و اين اثر به شماره 1839 مورخ 24 بهمن 1375 در رديف آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.
مساحت خانه حدود 1000 متر مربع است که 150 متر آن شامل حياط مرکزي است و پيرامون آن عمارتي در دو طبقه و گاه سه طبقه با احتساب زيرزمين قرار گرفته است. از خصوصيات بارز بنا مي توان از ستون هاي گچ بري شده زيبا، پرکار و پر نقش و نگار که به صورت برجسته با نقوش اسليمي گل و بوته و صفه هايي که گوشواره وار دور تا دور حياط را در بر گرفته، نام برد.
اين خانه با سردري بلند و با شکوه داراي گچ بري ها و مقرنس کاريهاي بسيار زيباست. با عبور از سردر به راهرويي مي رسيم که به ورودي اصلي منتهي مي شود. بر بالاي اين ورودي برج بلند مراقبت قرار دارد.
موزه مردم شناسي ابرکوه درخانه صولت بر پا شده است. مجموع آثار موجود در اين موزه به بيش از 525 شي ء با ارزش تاريخي مي رسد.
آثار موزه مردم شناسي ابرکوه شامل: تفنگ، تپانچه، سندهاي قديمي، سکه هاي رايج ايران، سکه حضرت امام رضا (ع)، مهر و اشياي کاوش هاي باستان شناسي مسجد جامع، طاووس الحرمين و قلعه بهمن، اشياي تزييني، نسخ خطي، وسايل کشاورزي، وسايل حمام و روشنايي، جعبه آوازهاي قديمي، کوزه هاي شاموتي، کوزه هاي دستشويي سفره، آبکشي (لعاب دار و لوله دار)، حکم احمد شاه قاجار به يکي از سرداران ابرکوهي و تعداد زيادي از اشياي موزه مردم شناسي و همچنين تعدادي سنگ هاي قديمي است.
قديمي ترين اثر اين موزه به اوايل اسلام تعلق دارد. ساير اين موزه مربوط به دوران مختلف اسلامي، بخصوص ايلخاني، صفويه و قاجار است.
اطلاعات بیشتر
خانه آقازاده
ابرکوه،میدان ابرقو،محله دروازه
خانه آقازاده و بادگير آن مربوط به دوره قاجار است و در ابرکوه، محله دروازه، ميدان ابرقو واقع شده و اين اثر در تاريخ 24 بهمن 1375 با شماره ثبت 1838 به عنوان يکي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.
اين خانه متعلق به سيد حسين ابرقويي است از ثروتمندان ابرکوه بوده است که 820 مترمربع مساحت آن است.
اين خانه در بافت قديم واقع گرديده و از نظر معماري و بكارگيري عناصر معماري سنتي ايران در خور توجه است. اين بنا با مساحتي بالغ بر 851 مترمربع بصورت حياط مركزي بوده و عمارت در سه جبهه به منظور استفاده در فصول مختلف سال استقرار پيدا كرده است.
قسمت شاخص و جالب توجه بنا بادگير دو طبقه و كلاه فرنگي است كه درنوع خود بي نظيراست ارتفاع بادگير 18 متر و مساحت آن 18 متر مربع مي باشد. در دهانه بادگير 19 عدد دريچه تنظيم هوا وجود دارد كه با بادگير دومي هماهنگي و ارتباط دارد. در كنار آن، يك كلاه فرنگي با تزئينات مقرنس كاري بسيار زيبا وجود دارد. بادگير و كلاه فرنگي به ترتيب حكم خنك كردن (كولر) و نور رساني (نورگير) فضاي زيرين و تالار خانه را انجام مي دهند.
تصوير بادگير ابرکوه زينت بخش بسياري از کالاهاي صادراتي کشور است.
اطلاعات بیشتر
آب انبار هفت بادگیری
یزد،شهر صدوق(اشکذر)،روستای عصرآباد
آب انبار هفت بادگیر در استان یزد ، شهر صدوق ( اشکذر) ، روستای عصرآباد واقع شده است.
آب انبار هفت بادگیری عصرآباد از بناهای دوره قاجاریه بوده و با شماره 7753 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این آب انبار از لحاظ تعداد بادگیر در بین آب انبارهای جهان منحصر بفرد بوده و تنها آب انبار هفت بادگیری است که دارای دو مخزن می باشد. ارتفاع مخزن ها از کف زمین بیش از 2 متر است و نوع گنبد آنها خاگینه ای است. ارتفاع بادگیرها حدود 6 متر و دارای نمای آجری است که از هر چهار طرف باز است. عمده مصالح به کار رفته در ساخت این آب انبار، خشت خام، آجر، قلوه سنگ، ساروج و گچ است. بادگیرها به شکل زیبایی مزین و تزئینات دندان موشی زیگزاگی است و قسمت فوقانی بادگیرها با آجرهای شرقی تزئین شده است. هر بادگیر دارای چهار منفذ در هر ضلع است. نکته قابل توجه درباره ساختمان این آب انبار این است که این آب انبار بر خلاف سایر آب انبارهای منطقه در جهت قبله قرار ندارد و مخصوص زرتشتیان بوده است. لازم به ذکر است عصر آباد از روستاهای متروک و تاریخی حومه شهر اشکذر است که حدود 50 خانوار در آنجا سکونت داشته اند و به دلیل خشکسالی های متمادی، قریب به نیم قرن است که خالی از سکنه شده، اما بقایای خانه ها و بناهای تاریخی آن همچنان پذیرای گردشگرانی از سراسر کشور است.
اطلاعات بیشتر
