دربند
تهران،روستای دربند
دربند، یکی از محله های تهران، پایتخت ایران است. محله دربند از مناطق خنک و گردشگری تهران است.دربند تهران در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار گرفته و آغاز یکی از راه های اصلی صعود کوهنوردان به البرز مرکزی است . کوره راهی از دربند آغاز می شود و به آبشار دو قلو و پناهگاه شیرپلا ختم می شود . محله های قدیمی دربند عبارت اند از مرغ محله ( مغ محله ) ، کنار محله ، کلاغ پر و سربند . رودی به نام رودخانه دربند از میان دهکده دربند تهران می گذرد . در سال ۱۹۸۷ سیلی در این رودخانه ایجاد شد که بازار تجریش را نابود کرد . دره های اصلی رودخانه دربند عبارت اند از دره اوسون ، دره آبشار ، دره اما م زاده ابراهیم ، دره کاک ، آب شیردره و دره زون.
پیشینه
در زمان قاجار برخی از شاهزاده های قاجار از جمله شاهزاده الله وردی میرزا و ابو الملوک کیومرث میرزا در اینجا نشیمن داشتند.
روز چهارشنبه رمضان ۱۳۰۳ قمری ناصر الدین شاه قاجار در راه پس قلعه و آبشار به دربند هم آمد . وقتی که بابی ها به ناصر الدین شاه تیر زدند یکی از ایشان به نام میرزا حسین علی با گروهی به محله مرغ محله دربند گریختند . ماموران پس از مدتی آن ها را یافته به زندان انداختند.
از آنجا که دربند تهران در قدیم مرکز عده ای از سادات دعانویس شده بوده کامران میرزا نایب السلطنه ، پسر سوم ناصر الدین شاه نیز سالی یک بار برای دعا گرفتن به دربند می رفته .
خانه دکتر ملیسپو ، مستشار مالی آمریکایی نیز در دربند تهران بوده است .
در زمین های دهکده دربند به فرمان رضاشاه مهمانخانه و چندین ویلا ساختند . چون محله سربند تنگنا بود پل بزرگی بر روی رودخانه آن زدند و تندیس کوهنوردی نیز در میدانگاه سربند نصب شد . پیش از رسیدن به میدان سربند ، در سمت چپ رودخانه هتل دیپلمات قرار دارد که تا اواسط دوران محمد رضا پهلوی محل پذیرایی مهمانان خارجی و تنها هتل آبرومند تهران بوده است .
تندیس کوهنورد که در میدان سربند در محله دربند برپا است در سال ۱۳۴۱ توسط رضا لعل ریاحی ، پیکره تراش و نقاش ایرانی ساخته و سپس نصب شد .
ایده ساخت این تندیس در سال ۱۳۳۷ از سوی حسن وجدان خوش ، از کوه نوردان با سابقه ایرانی پیشنهاد شد . سرهنگ بیات ، رییس مرکز آموزش کوهستانی ارتش ، مقدمات ساخت آن را آماده کرد و « مهام » ، شهردار وقت تهران ، هزینه ساخت مجسمه را پذیرفت . سپس امیر شاه قدمی ، گروهبان ارتش و مربی کوه نوردی مرکز آموزش کوهستانی و مربی اسکی ایران به عنوان مدل به رضا لعل ریاحی معرفی شد و شهرداری هم مبلغ ۱۰ هزار تومان بابت ساخت مجسمه پرداخت .
سال ۱۳۳۸ ، یک سال پس از طرح این پیشنهاد مدل گچی آن آماده و در میدان سربند نصب شد ، اما بارندگی و یخ زدگی زمستان همان سال بود که دست و بخشی از بدن مجسمه را خرد کرد . این قسمت مدت ها با پرچم ایران پوشانده شده بود تا این که در سال ۱۳۴۱ با پی گیری های رییس وقت فدراسیون ، رضا لعل ریاحی تندیس سیمانی را آماده کرد که این مجسمه هنوز پا برجا است .
اطلاعات بیشتر
میدان آزادی
تهران،مرکز شهر
میدان آزادی از بزرگ ترین میدان های تهران است که برج آزادی با ارتفاع چهل و هشت متر ، نماد تهران در آن قرار دارد .
برج آزادی یا شهیاد ، در زمان سلطنت محمد رضا شاه پهلوی به عنوان نماد پایتخت ساخته شد .
ین میدان که قبل از انقلاب ۱۳۵۷ ایران میدان شهیاد نام داشت، به صورت بیضی ساخته شده است که در مرکز آن برج آزادی قرار گرفته است و در حاشیه ی آن دو مسیر اتومبیل رو که در بعضی قسمت ها به صورت دو طبقه ساخته شده است، قرار گرفته است. بین بنای برج آزادی و مسیرهای اطراف میدان نیز باغچه های چمن کاری شده به صورت شش ضلعی ساخته شده است.
بر پایه نظرسنجی های انجام شده اکثریت شهروندان تهرانی برج آزادی را به عنوان نماد شهر تهران معرفی کرده اند. همچنین بر اساس همین نظرسنجی میدان آزادی، پس از موزه ها و کاخ ها، سومین جایی است که شهروندان تهرانی برای معرفی به بازدیدکنندگان خارجی دارای اولویت می دانند.
از سال ۱۳۵۲ هجری شمسی تا سال ۱۳۵۷ اسکناس های دویست ریالی ایران با تصویری از این برج چاپ و نشر می شد.
برج شهیاد به یادبود دو هزار و پانصدمین سال بنیان گذاری شاهنشاهی ایران بر پا گردید و در تاریخ ۲۴ مهرماه سال ۱۳۵۰ ، ازآن پرده برداری شد. طراح و ناظر این برج، مهندس حسین امانت بوده است . در ساختمان این برج نهایت دقت و ظرافت به عمل آمده و بهترین نمونه معماری تلفیقی ایرانی و اسلامی است . مساحت زیر بنای این میدان، حدود ۷۸ هزار مترمربع است و بنای آن به صورت دروازه ای به ارتفاع حدود ۴۵ متر ساخته شده است که پنج متر آن داخل زمین فرو رفته است . طاق آن از زمین، ۲۳ متر فاصله دارد و دارای هشت بخش مجزا است . عرض پایه این بنا ۶۶ متر است و ساختن آن ۳۰ ماه زمان برده است . در محوطه میدان ، ۶۵۰۰۰ مترمربع، به صورتی زیبا باغچه بندی و گل کاری شده است . در ساختمان آن ۲۵۰۰۰ قطعه سنگ به کار رفته و ۹۰۰ تن آهن مصرف شده است .
مجموعه فرهنگی آزادی
متشکل از چند بخش در طبقه تحتانی برج آزادی قرار دارد و شامل موزه ، کتابخانه ، واحد سمعی و بصری ، سالن نمایشگاه ، سالن اجتماعات ،سالن برگزاری کنسرت و کنفرانس است . مجموعه فرهنگی با ۵۰۰۰ مترمربع در بر گیرنده برج اصلی نیز هست . کتاب خانه مجموعه، با مساحتی حدود ۲۷۱۵ مترمربع و بیش از ۵۰۰۰۰ جلد کتاب ، بسیار مجهز است و کتابخانه محققان و مولفان نیز، با مساحت ۲۴۳ مترمربع، مکانی است که از طریق ۳۰ دستگاه کامپیوتر به شبکه های اطلاع رسانی داخلی و خارجی متصل است .
فضای داخلی برج
نقش های داخلی برج آزادی، تلفیقی از سنت و مدرنیسم است به خصوص سقف طبقه دوم. در ورودی برج آزادی، هریک از لنگه های سنگی درها، حدود 5/3تن وزن دارد. جنس این سنگ ها از گرانیت است. برج آزادی دو آسانسور دارد که از دیواره های برج بالا می روند. آسانسور اول دو طبقه را طی می کند و به سقف سیمانی می رسد سپس از آسانسور دوم استفاده می شود. هیچ یک از سقف ها بسته نیستند و همه آنها به فضای بالاتر راه می یابند.
اطلاعات بیشتر
ییلاق درکه
شمال غرب تهران،ییلاق درکه
درکه یکی از از قدیمی ترین و زیباترین محلات ییلاقی شمیرانات است که در امتداد دره مصفایی به همین نام به صورت شمالی-جنوبی و در دو طرف مسیر رودخانه درکه واقع شده است.
محل و مسیر کوهستانی درکه در شمال غرب تهران قرار دارد و آغاز یکی از مسیرهای محبوب کوه پیمایی در تهران است .درکه یکی از تفریحگاههای مهم و قدیمی تهران است که نباید هیچوقت آن را از نظر دور کنید. ییلاق خوش آب وهوایی در پای کوههای بلند البرز، مکانهای دیدنی با دسترسی آسان که می توان برای کوه پیمایی سبک و گشت و گذار به آنجا رفت .
قدمت درکه به حدود قرن پنجم هجری بر می گردد و سادات ساکن در آن از نسل امامزاده سید محمد والی از نوادگان علی بن حسین هستند. کشف سنگ های قبور، تنور های قدیمی، هاون های سنگی تراش خورده هنگام خاکبرداری و احداث بنای امامزاده، همچنین جاری بودن چشمه آب در شمال بقعه متبرکه موید سکنای اولیه اهالی درکه در اطراف همین امامزاده می باشد.
هفت حوض، جنگل و آبشار کارا، آبشار بند عبدالله، آبشار جوزک، پلنگ جوزک، پلنگ چال، اسپیو (آب سپید)، هفت چشمه (هفت طیغانی)، و کفو (آب کف دار) معروف ترین جلوه های طبیعت زیبا و مترنم دره درکه هستند که بر جاذبه های گردشگری و کوه پیمایی آن افزوده اند.
اطلاعات بیشتر
موزه فرش ایران
تهران،تقاطع خیابان دکتر فاطمی، قبل از کارگر شمالی (ضلع شمالی پارک لاله)
موزه فرش ایران :
در ساختمانی به مساحت ۳۴۰۰ متر مربع در خیابان کارگر شمالی – تقاطع دکتر فاطمی و به منظور نمایش انواع قالیهای دست بافت و گلیم، احداث و در روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۶ افتتاح شد. هدف از تشکیل این موزه را می توان پژوهش در سوابق، تحولات و کیفیت تاریخی هنر و صنعت فرش، خاصه در ایران، گردآوری و خریداری نمونه انواع قالیهای دست بافت ایرانی و برگزاری نمایشگاههای موقت از فرش ایران و سایر نقاط جهان دانست.
ساختمان موزه فرش ایران معماری شکیل و چشمگیری دارد که آذینهای نمای بیرونی آن شبیه به دار قالی است و به دست توانای عبدالعزیز فرمانفرماییان طراحی شده است.
سطح نمایشی موزه مساحتی برابر 3400 مترمربع را در بر میگیرد که شامل 2 تالار است :
طبقه همکف این موزه برای نمایش دایمی ۱۵۰ قطعه فرش و طبقه دوم آن برای برگزاری نمایشگاههای موردی و فصلی در نظر گرفته شده است.
مجموعه موزه فرش ایران شامل با ارزشترین نمونه های قالی ایران از قرن نهم هجری تا دوره معاصر است و از منابع غنی تحقیقی برای پژوهشگران و هنر دوستان به شمار می آید. معمولا حدود ۱۳۵ تخته از شاهکارهای قالی ایران، بافت مراکز مهم قالیبافی مانند کاشان، کرمان، اصفهان، تبریز، خراسان، کردستان و جز آنها، در تالار طبقه همکف به معرض نمایش گذاشته میشود.
از ویژگیهای موزه فرش قالیچه دستبافت ارزشمند و بی نظیر ایرانی، کار فرش بافان کاشان، در اندازه های 130 در 220 سانتیمتر، معروف به قالیچه میرزا کوچک خان جنگلی است که این شخصیت ملی را در لباس نظامی مسلح به تفنگ و اسلحه کمری، قطار فشنگ نمایش می دهد.
در کتابخانه موزه حدود 3500 جلد کتاب به زبانهای فارسی، عربی، فرانسه، انگلیسی و آلمانی در اختیار هنر دوستان و پژوهشگران قرار میگیرد. همچنین بهترین کتابها و نشریات و تحقیقات مربوط به فرش ایران و قالیهای مشرق زمین به طورکلی و کتابهایی در زمینه مذهب، هنر و ادبیات ایران در کتابخانه موزه موجود است. در کنار کتابخانه، کتاب فروشی موزه نیز مشغول به کار است.
همچنین برای استفاده از بازدیدکنندگان موزه، فیلمها و اسلایدهایی در زمینه قالیبافی و گلیم و هنرهای دستی ایران در سالن نمایش موزه به نمایش در می آید.
اطلاعات بیشتر
عمارت شمس العماره
تهران،شرق ارگ تهران،ضلع شرقی کاخ گلستان
شمس العماره یکی از بناهای مرتفع و مشخص و جالب تهران قدیم است. در سال 1282ق یعنی کمی بیش از طرح توسعه تهران، این بنا به دستور ناصرالدین شاه با مباشرت دوستعلی خان معیرالممالک در شرق ارگ تهران ساخته شد. شمس العماره اولین بنای پنج طبقه تهران است و علیرغم شباهت هایی که با کاخ عالی قاپوی اصفهان دارد متاثر از معماری اروپایی است که توسط شاه و درباریان او ساخته شد. معیرالممالک طرح و نقشه کاخ را تهیه کرد و معماری آن با استاد علی محمد کاشی، معمار مشهور آن زمان بود.
شمس العماره شاخص ترین بنای کاخ گلستان و ممتاز ترین ساختمان ضلع شرقی مجموعه است . گویا ناصرالدین شاه بعد از سفر به اروپا و بر اثر دیدن تصاویر بنا های فرنگستان ، تمایل پیدا می کند بنایی مرتفع ، نظیر آنها در پایتخت خود ایجاد نماید تا از بالای آن بتواند به همراه درباریان منظره شهر و دورنمای اطراف را تماشا کند .
پی ریزی ساختمان در همان سال آغاز و در سال 1284ق پایان یافت. ارتفاع این عمارت چهل ذرع است با دو برج و مهتابی هایی که روی برج ها نشیمن ساخته اند. ساعت بزرگی در بالای این عمارت است که در زمان گذشته صدای زنگ آن در اکثر قسمت های شهر شنیده می شد. شمس العماره به سبب داشتن نقشه مناسب و زیبا و آرایه های ساختمانی و نقاشی های دیواری، یکی از زیباترین بناهای عصر قاجاریه به شمار می آید.
عمارت شمس العماره کمتر مورد استفاده قرار می گرفت و بیشتر مورد استفاده زنان حرمسرای ناصری بود که از بالای برج ها و اتاق های طبقه بالای آن به تماشای شهر و مناظر اطراف شهر می پرداختند. در گذشته از روی برج های دوگانه شمس العماره با دوربین می شد حتی همه دره ها و آبشار و کوه های البرز و قله دماوند را که مدام برف دارد دید. در محوطه باغ گلستان حوض بزرگ در مقابل شمس العماره وجود داشت که در دوره های بعد به باغچه تبدیل شد. سر در شمس العماره از خیابان ناصریه را "باب عالی" یا "عالی قاپو" می نامیدند.
به سبب اهمیتی که بنای شمس العماره داشت خیابان ناصریه را به خیابان شمس العماره می خواندند. دروازه یا سردر بزرگ کاشی کاری شده این خیابان نیز به نام این بنا مشهور بود. در جلو عمارت و سر در این بنا میدانی نیز ساخته شد که در حجره های جبهه شرقی و شمالی نقاشان و زرگرها به کار می پرداختند. در میانه میدان حوضی دور قرار داشت که در آن همیشه آب جاری بود و باغچه های گلکاری شده نیز در اطراف آن وجود داشت. عصرها نیز دو دسته موزیک در این میدان برای سرگرم کردن مردم به نواختن موزیک می پرداختند.
کاخ شمس العماره از مکانهای دیدنی تهران است و آینه کاری ها و نقاشی ها و گچ بری های ازاره ها و دیوارها و سقف های آن از لحاظ شیوه های مختلف و متنوع معماری و نوع تزیینات داخلی قصرهای ایران بی نظیر است . بر همین اساس گردشگرانی که قصد مسافرت به تهران و دیدن دیدنی های تهران را دارند گشت و گذار در مجموعه کاخ گلستان و بازدید از شمس العماره را در برنامه خود قرار میدهند
اطلاعات بیشتر
کاخ گلستان
تهران،سمت جنوبی میدان امام خمینی (توپخانه)
یکی از دیدنی های تهران مجموعه کاخ گلستان است که از جاذبه های گردشگری تهران به شمار می آید.
تاریخچه کاخ گلستان ، از مکانهای دیدنی تهران، به زمان شاه عباس صفوی ( 988 ه.ق ) بر میگردد و در سلسله های بعد کم یا بیش نیز مورد توجه واقع شده تا اینکه در عهد کریمخان زند ما بین سالهای 1173 تا 1180 ه.ق نیز این مجموعه با ساخت دیوانخانه ای دچار تغییرات اساسی گردیده ، ولی اهمیت واقعی آن را می توان به دوران آقا محمدخان قاجار نسبت داد .
کهنترین بناهای موجود در مجموعه کاخ گلستان، ایوان تخت مرمر و خلوت کریمخانی متعلق به دوران کریمخان زند است. وی در نبرد های خود بر ضد محمد حسن خان قاجار در سال 1172 تهران را مرکز اردوکشی خود قرار داد و پس از پیروزی در این جنگ در دیوانخانه قدیم تهران که در زمان شاه سلیمان ساخته شده بود بار عام داد و با عنوان وکیل الرعایا حکومت ایران را در دست گرفت .
به فرمان او در تابستان همان سال حصار ارگ مجددا احیا شد و یک دست حرمخانه و خلوتخانه و عمارت دارالحکومه در داخل آن بنا گردید و در تابستان سال بعد (1173) که اردوی خود را به چمن سلطانیه (زنجان) منتقل نمود. دستور داد یک دست عمارت خاصه و دیوانخانه بزرگ به سبک ساسانی و باغی در جنب آن بنا نمایند .
پس از مرگ کریمخان زند در 1193 آغا محمد خان قاجار در 1200 تهران را به پایتختی برگزید، ولی به دلیل لشکر کشیهای دایمی کمتر در مقر حکومت خود به سر می برد، و برای عمران و آبادانی چندان فرصت نداشت . تا آنکه فتحعلی شاه در سال 1211 بر تخت سلطنت ایران جلوس کرد، از آن زمان به بعد با گسترش دستگاه اداری و تشریفات سلطنتی بناهای متعددی در داخل ارگ تهران عمدتا در زمان فتحعلی شاه و ناصرالدین شاه قاجار احداث شد .
در دوران رضا شاه پهلوی، بخشهای بزرگی از ارگ تهران، از جمله حصار دور آن، سردر باب عالی، ساختمان دفتر استیفا، نگارخانه، تکیه دولت، نارنجستان، باغ گلشن و ساختمانهای اندرونی تخریب شد. محل سکونت شاه به کاخ مرمر و نیاوران و سپس در دوران محمد رضا شاه پهلوی به کاخ سعد آباد منتقل و مجموعه گلستان به محل پذیرایی از میهمانان خارجی تبدیل گردید.پس از انقلاب مجموعه گلستان همچون اغلب عمارات سلطنتی دیگر بصورت موزه در آمد تا همگان بتوانند از آن دیدن کرده و از تماشای زیباییهای حاصل از فکر و دست هنرمندان و صنعتگران ایرانی بهره برند .
بناهای موجود در کاخ
ایوان تخت مرمر، خلوت کریمخانی، اتاق موزه (تالار سلام) و حوضخانه آن، تالار آینه ، تالار عاج یا سفره خانه ، تالاربرلیان یا تشریفات، ساختمان کتابخانه، عمارت شمس العماره، عمارت بادگیر و حوضخانه وسیع آن، تالار الماس، کاخ ابیض، چادر خانه
اطلاعات بیشتر
برج میلاد
شمال غرب تهران،جنوب شهرک غرب و شمال گیشا
برج میلاد نام برج مخابراتی چندمنظوره است که در شمال غربی تهران، پایتخت ایران قرار دارد.برج میلاد با ارتفاع ۴۳۵ متر، بلندترین برج ایران، ششمین برج بلند مخابراتی جهان و بیستمین سازه بلند نامتکی جهان است. این برج با ۱۳ هزار متر زیربنا از نظر وسعت کاربری سازه راس برج در میان تمامی برج های مخابراتی دنیا مقام نخست را دارد. این سازه به دلیل بلندی بسیار و شکل ظاهری متفاوتش، تقریبا از همه جای تهران نمایان است و از این رو، یکی از نمادهای پایتخت ایران و از دیدنی های تهران به شمار می آید.
برج میلاد ، میان تپه ای با مساحت تقریبی ۱۴ هکتار واقع در جنوب محله شهرک غرب و شمال کوی نصر ( گیشا ) در منطقه ۲ شهرداری تهران قرار دارد . از نظر مختصات جغرافیایی ، سازه برج در ۵۱ درجه ، ۲۲ دقیقه و ۳۲ ثانیه طول شرقی و ۳۵ درجه ، ۴۴ دقیقه و ۴۰ ثانیه عرض شمالی قرار گرفته است .
این محل پس از بررسی و مطالعه ۱۷ نقطه مختلف شهر تهران توسط یک گروه شامل تیم شهرسازی ، تیم مطالعات تلویزیون ، مخابرات ، راه و ساختمان ، اقتصادی ، معماری ، هواشناسی ، تیم مطالعات ترافیک و تیم ژیوتکنیک برگزیده شده است .
این مجموعه در میان چهار بزرگراه اصلی تهران یعنی بزرگراه های همت ، چمران ، حکیم و شیخ فضل الله نوری قرار دارد ، همچنین خط اختصاصی از یکی از ایستگاه های مترو و تدارک امکانات حمل و نقل هوایی برای ارتباط سریع با فرودگاه نیز برای آن پیش بینی شده است.
اطلاعات بیشتر
کاخ سعدآباد
تهران،مجموعه کاخ سعدآباد
در فضایی دل انگیز در دل کوهپایه های توچال در شمال شهر تهران مجموعه تاریخی و فرهنگی به نام سعد آباد وجود دارد. این مجموعه در اصل باغی بزرگ با درختانی سر بر افراشته، به وسعت 110 هکتار بوده است. فضایی زنده و بی هیاهو که در نزدیکی میدان تجریش تهران می باشد. سعد آباد در دوره ی رضا شاه از هفت محله ساخته شد و به دلیل آب و هوایی خوش به عنوان سکونت گاه ییلاقی شاهان قاجارمورد استفاده قرار گرفت. مجموعه سعد آباد دارای چندین بنا است از جمله این بناها کاخ احمد شاهی، شهوند، مجموعه کاخ اختصاصی، شمس، اشرف، غلامرضا، کاخ سفید، اسود، ملکه مادر، احمد رضا، عبدالرضا، بهمن پهلوی، شهرام، فریده دیبا، کاخ قدیم و جدید ولیعهد رضا پهلوی است که اکثر این کاخ ها اکنون به صورت موزه در آمده اند. بزرگترین کاخ موجود در سعد آباد کاخ موزه سفید و آخرین بنای ساخته شده کاخ منصوب به لیلا پهلوی است که هر کدام زیبایی خاص خود را دارد. این مجموعه دارای امکاناتی نظیر کتابخانه، مرکز سلامت و بهبود قابلیت های جسمانی، کاخ موزه، نمازخانه، ایستگاه رادیو، گلخانه ها و کارگاه های مرمت می باشد. از موزه های سعد آباد می توان به موزه ی نگارگری استاد فرشچیان، موزه ی جهانگردان برادران امیدوار، موزه مینیاتور بهزاد، موزه آبکار، موزه پژوهشی مردم شناسی، هنرهای زیبا، موزه هنر ملل و موزه خط و کتاب میر داماد اشاره کرد. سالن های مرغداری و گاو داری، گلخانه های گوناگون، استخر، زمین های تنیس، سالن بولینگ، سینما و آمفی تئاتر روباز از دیگرامکانات و تاسیسات این مکان است. ترکیب عناصر معماری با جنگل طبیعی و قنات این درهم تنیدگی تاریخ و طبیعت، فضایی منحصر بفرد برای تفریح و گردش در مجموعه سعد آباد به وجود آورده است.
اطلاعات بیشتر
تله کابین توچال
انتهای خیابان ولنجک،3 کیلومتری میدان تجریش،منطقه شمیرانات
مجموعه ورزشی-تفریحی تله کابین توچال از ارتفاع ۱۸۳۰ متری از سطح دریا در انتهای خیابان ولنجک آغاز شده و پس از عبور از جاده آسفالته در ارتفاع ۱۹۱۰ متری به ایستگاه اول تله کابین توچال متصل میشود پروژه ساخت تله کابین توچال با همکاری شرکت فرانسوی " پوما " و شرکت اتریشی " دوپل مایر " در سال ۱۳۵۳ هجری شمسی آغاز گردید و در سال ۱۳۵۷ اتمام یافت. تله کابین توچال در انتهای خیابان ولنجک و در ۳ کیلومتری میدان تجریش در منطقه شمیرانات واقع شده است.
این تله‌کابین دارای سه خط اصلی و سه خط تله‌سی‌یژ و یک خط تله اسکی می‌باشد. روی هم رفته درازای سه خط اصلی تله کابین نزدیک به ۷۵۰۰ متر می‌باشد که در میان تله کابین‌های نصب شده در دنیا یکی از طولانی‌ترین خطوط تله کابین پیوسته به شمار می‌رود.سرعت حرکت کابین‌ها در مسیر تله کابین، ۴ متر بر ثانیه می‌باشد.
اطلاعات بیشتر
پارک چیتگر
تهران،آزاد راه تهران_کرج
پارک جنگلی چیتگر از پارک‌های جنگلی شهر تهران است که از شمال به زمین‌های چیتگر، از جنوب به آزادراه تهران-کرج از غرب به آزادشهر و پیکان‌شهر و از شرق به منطقهٔ خرگوش‌دره محدود میشود. این پارک با ۹۵۰ هکتار زمین پردرخت از بزرگترین بوستان‌های جنگلی استان تهران است.
هدف از احداث این بوستان جنگلی که در آغاز مسیر وزیدن باد غربی به شهر تهران قرار گرفته، بالا بردن مقدار اکسیژن هوای تهران بوده‌است. این پارک دارای یک پیست و مسیرهای دوچرخه‌سواری و امکانات اسکیت‌سواری است.همچنین ایستگاه مترو چیتگر مقابل درب شمارهٔ ۱ و ایستگاه مترو ایرانخودرو مقابل درب‌های ۵ و ۷ قرار دارد.
دریاچه چیتگر در مجاورت این پارک جنگلی واقع شده است. محدوده شرقی به مساحت تقریبی ۲۵۳ هکتار است، محدوده غربی مساحتی معادل ۶۵۸ هکتار را به خود اختصاص داده است. حداقل ارتفاع پارک چیتگر از سطح دریا ۱۲۲۵ متر و حداکثر آن ۱۳۱۳ متر بوده و متوسط آن ۱۲۶۹ متر است. پوشش درختی پارک در مجموع مساحتی در حدود ۷۳۴ هکتار را در بر میگیرد و حدود ۵۳ درصد از آنها را گونه‌های سوزنی برگ مانند کاج الداریکا، سرو نقره‌ای و سرو خمره‌ای و حدود ۴۷٪ از درختان را ۹ گونه درختی پهن‌برگ (از جمله اقاقیا، زبان گنجشک، نارون چتری، ارغوان، داغداغان، افرای زینتی، پلت، بلوط و ایلان) تشکیل می‌دهد.
اطلاعات بیشتر
کاخ نیاوران
تهران،میدان شهید باهنر،باغ نیاوران
کاخ نیاوران، واقع در گوشه شمال شرقی باغ نیاوران قرار دارد. این کاخ در مجموعه باغ نیاوران در میدان شهید باهنر (میدان نیاوران) تهران واقع شده است.
وجه تسمیه
منطقه نیاوران تهران در قدیم الایام پر از نیزارهایی بوده که مردم برای جمع‌آوری و استفاده از نی‌های موجود در این مناطق به این محله می‌آمدند، لذا به محلهٔ نی آوران معروف بوده که به مرور به نیاوران تغییر نام پیدا کرد.
پیشینه
این باغ درکنار روستایی که «گُرده وی» یا «گُرده به» خوانده می‌شد و در نیاوران امروز قرار داشت به جای نیزاری که در همسایگی روستا واقع بود ساخته شد. باغ ییلاقی فتحعلیشاه قاجار که در این نیزار ایجاد شد را «نی آوران» نامیدند که بعداً به نام «نیاوران» مشهور شد. محمدشاه نیز در همین باغ بنای کوچک و ساده‌ای بنا کرد و به دنبال او ناصرالدین‌شاه قاجار «کاخ صاحبقرانیه» را در این باغ ساخت. آخرین بنایی که در دوران قاجار در این باغ ساخته شد کوشک احمدشاهی است.
عملیات احداث این کاخ به دستور محمدرضا پهلوی در سال ۱۳۳۷آغاز گردید و با وقفه‌ای که در ساخت آن پیش آمد در سال ۱۳۴۶ به اتمام رسید.
در زمان فتحعلی شاه قاجار کاخ کوچکتری در محل فعلی کاخ نیاوران قرار داشت که در زمان محمدرضا پهلوی تخریب و کاخ نیاوران بجای آن ساخته شد.
این بنا با مساحتی در حدود ۹۰۰۰ مترمربع در دو طبقه و یک نیم طبقه احداث و در ابتدا به عنوان محلی برای پذیرایی میهمانان خارجی در نظر گرفته شد، اما پس از پایان ساخت به محل سکونت محمدرضا پهلوی و خانواده‌اش اختصاص یافت.
اطلاعات بیشتر
امامزاده صالح
محله تجربش، میدان تجریش (سرپل تجریش)، جنوب میدان و شرق پایانه اتوبوس تجریش.
امامزاده صالح نام زیارتگاهی در محله تجریش تهران است. آن‌گونه که از کتیبه بالای سردر صحن برمی‌آید و براساس کتب بحرالانساب و کنز الانساب، از پسران امام موسی کاظم و برادران امام هشتم شیعیان علی پسر موسی (رضا) است. این زیارتگاه یکی از بزرگترین و مشهورترین زیارتگاه‌های تهران است. بنای امامزاده از سال ۱۳۵۱ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفته و به شماره ۹۰۹ ثبت گردیده است. تعداد زوار این امامزاده در حدود ۳۰ هزار تن در روز برآورد شده است.
تاریخچه بقعه
بنای بقعه اصلی شامل ساختمان چهارگوش بزرگ و مستحکمی با دیوارهای قطور است و فضای درونی آن تقریباً ۵٫۶ متر مربع مساحت دارد. وضع طاق‌نماها و معماری ساختمان و پوشش آن از معماری بناهای سدهٔ هفتم و هشتم است. بنا به شواهد در امامزاده صالح کتیبه‌ای به سال ۷۰۰ ق وجود داشته که ظاهراً در تعمیرات و تغییر مدخل بنا از میان رفته است که بنا بر آن همزمان با پادشاهی غازان خان بوده است.
در داخل حریم وسیع امامزاده صالح صندوقی چوبین وجود دارد که احتمالاً به دوران اواخر صفوی یا افشار تعلق دارد و ضریح ممتاز نقره‌ای آن که اضلاع شرقی و شمال شرقی و غربی آن دارای محفظه مشبک مزین به نقره و ضلع جنوبی آن مشبک چوبی است از وقفیات مرحوم آقای میرزا سعیدخان وزیر امور خارجه اواخر قاجار است. در توسعه اول در حدود ۱۲۰۰ ق مسجد، حسینیه و حمام در صحن شمالی و در زمین‌هایی که توسط شجاع السلطنه، پسر ششم فتحعلیشاه وقف امامزاده شد ساخته شده است.
ایوان ورودی و رواق در سمت شمال حرم واقع است و بالای حرم در رواق، لوح مستطیل خشتی کاشی‌کاری شده‌است که تاریخ ۱۲۱۰ هجری قمری را بر خود دارد و نام فتحعلیشاه بر آن حک شده‌است. هلاکو میرزا فرزند فتحعلیشاه قاجار در سال ۱۲۱۰ ق، بانی بازسازی و آذین‌کاری آن بوده‌است. وی گنبد را با کاشی پوشاند و در ورودی را از غرب به شمال که حیاط موقوفه پدرش بود بازگرداند.
اطلاعات بیشتر
موزه رضا عباسی
خیابان شریعتی،نرسیده به پل سیدخندان
موزه رضا عباسی کاشانی، در سال ۱۳۵۶ در خیابان شریعتی تهران گشایش یافت و به یاد نقاش مشهور دورهٔ صفوی اهل کاشان رضا عباسی نام‌گذاری شد.
تالارها
این موزه شامل آثار هنری دوره پیش از تاریخ تا قرن سیزده هجری است که در سه تالار به نمایش گذاشته شده‌است:
تالار پیش از اسلام
تالار هنرهای اسلامی
تالار نگارگری و تالار خوشنویسی
تاریخچه
ساختمان موزه در واقع متعلق به یک نمایشگاه مبلمان و دکوراسیون خانگی بود که به دلیل ویژگیهای معماری و محل قرار گیری مورد توجه مسوولان وقت قرار گرفت و از صاحب اصلی خریداری شد. این موزه به طور رسمی در مهرماه سال ۱۳۵۶ به وسیله فرح پهلوی گشایش یافت ما درست یک سال بعد در آبان ماه سال ۱۳۵۷ تعطیل شد. در این دوره یعنی از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۸، مدیریت موزه بر عهده آیدین آغداشلو بود.[۲] در پایان سال ۱۳۵۸ بار دیگر این موزه پس از دگرگونی‌هایی در آرایش داخلی و گسترش فضای نمایشگاهی بازگشایی شد. در سال ۱۳۶۳ به دلیل مشکلات داخلی کار موزه بار دیگر به تعطیلی کشید و یک سال بعد دوباره بازگشایی شد. اما این بازگشایی دوام چندانی نداشت و موزه یک بار دیگر در همان سال تعطیل شد تا سرانجام در ۱۵ بهمن سال ۱۳۷۹ برای پنجمین بار و پس از انجام بازسازی دوباره آغاز به کار کرد. در حال حاضر این موزه زیر نظر سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اداره میشود. سرپرست کنونی موزه شهرام حیدرآبادیان است.
مجموعه‌ها
مجموعه‌های به نمایش در آمده در این موزه بسیار متنوع بوده و آثاری از هزاره دوم پیش از میلاد تا اوایل قرن بیستم یعنی پایان دوره قاجار را در بر میگیرد. این آثار بر اساس ترتیب زمانی به نمایش در آمده‌اند، بنابراین بازدید کنندگان می‌توانند سیر تکامل هنر، تمدن و فرهنگ را در ایران زمین دنبال کنند. این چینش در میان موزه‌های دیگر ایران منحصر به فرد است.
بخش مرمت و نگهداری
بخش مرمت و نگهداری موزه با دو آزمایشگاه و کارگاه به مرمت و بازسازی نقاشی‌ها، اشیای فلزی و کتاب‌های خطی اختصاص دارد و یکی از پیشرفته ترین کارگاه‌های مرمت در کشور است. بنابراین، این کارگاه نه تنها به مرمت اشیای موجود در موزه رضا عباسی می‌پردازد، بلکه ترمیم آثار ارسالی از موزه‌های دیگر کشور را نیز به عهده دارد.
کتابخانه
کتابخانه موزه دربرگیرنده بیش از ده هزار جلد کتاب به زبانهای پارسی، انگلیسی، فرانسه و آلمانی است. همچنین کتابخانه مشترک بیش از ۵۰ مجله داخلی و ۶۰ مجله خارجی است. این کتابخانه برای کارکنان موزه‌ها، کارمندان سازمان میراث فرهنگی، استادان و دانشجویان و پژوهشگران فرهنگی قابل استفاده‌است.
اطلاعات بیشتر
