عمارت آصف ( خانه کرد )
سنندج،مرکز شهر سنندج در خیابان شاپور،خیابان امام
عمارت آصف در مرکز شهر سنندج در خیابان شاپور(خیابان امام) نزدیک مسجد دارالاحسان قرار دارد. مجموعه عمارت آصف که حدود چهار هزار متر مربع عرصه و اعیانی دارد توسط “آصف اعظم” (میرزا علی نقی خان لشکر نویس) در دوره صفویه احداث شد.
بانی اولیه این بنا را خانواده معتمد هاشمی ها نام برده اند و احتمالا میرزا محمد رضای وزیر پدر آصف دیوان آن را تملک کرده است. در زمان آصف دیوان این عمارت شکوه نهایی خود را به دست آورده و از این رو به عمارت آصف مشهور شده است. ساخت بخش شمالی عمارت آصف مربوط به دوره صفویه است. دوره دوم شکل گیری ضلع‌های شرقی و غربی حیاط بیرونی و حمام عمارت به نیمه نخست دوره قاجار مربوط است، دوره سوم شامل فضاهای اندرونی و بازسازی بخش غربی تالار تشریفات میشود مربوط به سال‌های ۱۳۱۲ تا ۱۳۱۶ هجری شمسی است و در آخرین تحولات در سال ۱۳۷۶ توسط سازمان میراث فرهنگی کردستان تملک شده و پس از مرمت و احیای قسمت های آسیب دیده در سال ۱۳۸۲ به عنوان موزه مردم شناسی و با نام “خانه کرد” بازگشایی شد.
عمارت آصف علاوه بر سر در و دالان ورودی، دارای چهار حیاط است که به حیاط بیرونی (اصلی)، حیاط اندرونی، حیاط مستخدمین و حیاط مطبخ معروف می باشند. حمام عمارت دارای ستون‌های سنگی حجاری شده و تزیینات آهک بری و کاشی کاری است. در ضلع جنوب غربی عمارت، حمام خصوصی با سبک و اسلوب معماری حمام‌های ایرانی ساخته شده و دارای نقش‌های آهکبُری می‌باشد. آب مورد نیاز مجموعه عمارت آصف از یک رشته قنات که از غرب سنندج توسط تنبوشه‌های سفالی و لوله‌های فلزی جدید جاری است تامین میشود. برای تنظیم و تقسیم مناسب آب، فضایی در کنار دالان ورودی ساخته شده که به اتاق تقسیم آب معروف است و اکنون آب، آب نمای مقابل تالار، حوض حیاط‌های مستخدمین، مطبخ و اندرونی از آن تامین میشود.
سردرِ ورودی بنا با نمای آجری که به شکل نیم هشتی است، بر اساس سبک باروک ایرانی ساخته شده است. تالار تشریفات، ایوان ستون‌دار و اُرُسی پرکار آن از بخش‌های بسیار زیبای بنا محسوب میشود. بنا شامل تزئینات معماری همانند گچبری، آینه‌کاری، و تزئینات چوبی است. موزه مردم‌شناسی مناطق کردنشین» یا «خانه کرد»، بزرگترین موزه مردم‌شناسی مربوط به یک قوم در ایران است. مرحله نخست پروژه خانه کرد که عمارت آصف را به خود اختصاص داده شامل، نگارخانه و حیات ورودی، حمام، غرفه‌های زندگی شهری، مکتب خانه، قلاب بافی، زیورآلات، بخش کشاورزی، مشاغل و فنون، بخش اسناد و عکس‌های تاریخی، اتاق خان، بخش پوشاک، غرفه شکار، غرفه صنایع دستی، غرفه بخش مطبخ زندگی روستایی، کتابخانه و مرکز اسناد است.
عمارت آصف سنندج در سال ۱۳۷۵ به شماره ۱۸۲۲ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
اطلاعات بیشتر
عمارت مشیر دیوان
سنندج،محله قدیمی سرتپوله
عمارت مشیر دیوان در محله قدیمی سرتپوله سنندج، در خیابان شهدا در کوچه مشیر پشت عمارت آصف قرار دارد.
اين بنا به تلاش ميرزا يوسف مشير ديوان، پسر ميرزا رضای وزیر کردستانی مشاور و جانشین حاکم منطقه در اوائل دوره قاجار ساخته شد و در مساحتی در حدود ۳۶۵۰ متر ساخته شده است. عمارت مشیر دیوان سالیانی چند نیز محل استانداری کردستان بود. سر درب ورودی بنا هلالی و دارای ۶ خواجه نشین می باشد که آن را “سر درب جلوخانی” می گویند و در واقع نمادی از معماری کلاسیک ایرانی است. گچ بری ها و حجاری های روی ایوان با طرح های گیاهی و طرح پرندگان نیز از تزئینات این بخش بناست.
زیبا ترین بخش بنای عمارت مشیر دیوان تالار اصلی با کلاه فرنگ بزرگ آن است. عمارت مشیر دیوان هفت حیاط دارد که هر یک از آنها دارای آب نمایی جداگانه با طرح متفاوت و در عین حال مرتبط با دیگرآب نماها است و شامل بخش‌های خصوصی، عمومی، تشریفاتی، خدماتی و بهداشتی است در بخش اصلی ساختمان، ایوان ستون دار، تالار، حیاط و آب نما قرار گرفته و درب و پنجره‌های آن از تلفیق گرده چینی چوب و شیشه رنگی اتاق‌ها را زینت داده است. حجاری روی سنگ ازاره و ستون هایی با تزیینات گچ بری طنابی و مقرنس کاری از جمله تزیینات بسیار شاخص عمارت مشیر دیوان است.
ابتکار در صنعت گره چینی چوب وارسی سازی به نحوچشمگیر در فضاهای بازشو و دعوت کننده و حدفاصل فضاهای بسته و نیمه باز و باز توسط استادکاران سنندجی انجام یافته است.حمام عمارت مشیر دیوان در حیاط اندرونی عمارت واقع شده است این حمام چون سایر حمام های قدیمی از بخش های سر بینه خلوتی و خزینه تشکیل شده است. تزئینات آهکبری با نقوش گیاهی و حیوانی بر زیبایی این بخش افزوده است. سیستم آبرسانی از آب جاری و قنات های پرآب منطقه واجرای کاناکل کشی ، لوله کشی سنتی ، لوله های تنبوشه می باشد.
اطلاعات بیشتر
عمارت خسرو آباد
سنندج،بلوار خسرو آباد
عمارت خسروآباد در بلوار خسرو آباد (شبلی) شهر سنندج قرار دارد. این عمارت مرکز حکومت اردلان به ویژه خسروخان اردلان بوده که در مساحت ۶۰۰۰ متر مربع ساخته شده است.
مجموعه عمارت و باغ خسروآباد افزون بر دو بخش اصلی، یعنی قصر سلطنتی با ورودی ستون دار، باغ خسرو آباد نیز از اهمیت خاصی برخوردار بوده است این باغ که بوسیله ۴ خیابان روبرو و اطراف عمارت خسرو آباد عملاً به ۴ باغ خسرو آباد تبدیل شده بود و اطراف آن بوسیله ۴ خندق در طرفین باغ و کاخ خسرو آباد با انواع درختان مختلف احاطه شده جلوه خاصی را به این مجموعه داده است. در حال حاضر تنها درختان ۴ باغ و بخش هایی از ۴ خیابان آن باقی‌مانده است.
بعضی صاحب نظران قسمت شرقی بنا را که قصر نامیده میشود مربوط به دوران زندیه می دانند و توسعه و تکمیل آن را توسط امان ا… خان اردلان می دانند. بعد از مدتی نیز خسرو آباد بعنوان مقر حکومت مورد استفاده قرار گرفت اما بیشتر محل تشریفات و استقبال از شاهان بود بطوریکه مراسم عروسی تنها دختر فتحعلی شاه قاجار با خسرو خان پسر امان ا… خان بیشتر با جنبه سیاسی در سال ۱۲۳۲ هجری قمری در این کاخ صورت پذیرفت. مجموعه عمارت و باغ آن افزون بر دو بخش اصلی یعنی قصر سلطنتی با ورودی ستون دار در بخش غربی و ساختمان شرقی با غلام گردش‌ها و ایوان ستون دار مشرف بر صحن عمارت و فضای بیرونی بنا دارای فضاهای دیگری چون حمام، اتاق قاپچیان (یا قاپوچی) و خدمتکاران است . تزئینات معماری این بنا شامل گچبری، آجرکاری، اروسی‌های زیبا و حوض چلیپا شکل داخل عمارت است.
آنچه که بر اساس وضعیت ظاهری و ترکیب بنای خسروآباد قابل تامل است هم به نوع بودن بافت و ترکیب مصالح و سبک مشترک قصر، آشپزخانه، حمام و اسطبل به انضمام دیوارهای حفاظ شرقی، غربی و جنوبی می‌باشد که مربوط به یک دوره می باشد. البته بعد از امان الله خان به ضرورت بناهای مختلفی در این مجموعه احداث گردیده است. سبک ارسی‌های موجود در قصر تفاوت قابل توجهی با قسمت شرقی بنای خسروآباد دارد و همچنین تزئینات بخش غربی با آجر و در قسمت شرقی و سر درب بیشتر از گچ بری استفاده شده است.
طاق بزرگ سر درب اصلی باغ خسرو اباد که روبروی مقبره شرف الملک قرار داشت تخریب گردیده است درب اصلی بنا رو به حوض مرمری مربع شکل عمارت واقع گردیده و از ۴ تکه بزرگ تنه درخت گردو ساخته شده است نمای شرقی بنا از آجر و گچ بری‌های زیبا تزیین شده است اما دیگر بخش‌ها از آجر و به شکل ساده تری ساخته شده اند. اروسی‌های زیبا و شومینه کوچک از دیگر قسمت‌های این عمارت است.
آب این مجموعه جاری و شرب و از مجموعه قنات‌های تعبیه شده در روی کوه آبیدر تامین میشود و از دیگر بخش‌های قابل توجه کاخ خسروآباد وجود حوض و فواره با آب جاری در طبقه سوم قصر است.
مهم‌ترین سند این بنای تاریخی کتیبه سنگی است که اسم فتحعلی شاه قاجار و والی کردستان امان‌الله خان در تاریخ 1223 ه.ق بر روی آن حک شده و در قالب یک شعر متعلق به خرم‌کردستانی تمام تاریخچه بنا بر روی آن نگاشته شده است. در سال ۱۳۷۹ بیشترین مرمت و باز سازی این بنا انجام گردید. عمارت خسرو اباد با شماره ۱۴۹۱ در فهرست آثار ملی ایران ثبت گردیده است.
اطلاعات بیشتر
حمام خان سنندج
سنندج،ضلع شمالی بازار سرپوشیده
حمام خان در ضلع شمالی بازار سرپوشیده سنندج در مجاورت مسجدی به نام داروغه قرار دارد. این حمام از گذشته تاکنون با توجه به موقعیت خاص آن با بازار ارتباط نزدیک داشته است. راه‌های دسترسی به این بنا از خیابان‌های انقلاب و طالقانی و از سمت میدان انقلاب امکان پذیر است.
از سمت خیابان چهارباغ و کوچه‌های پشت بازار و از سمت شمال میدان سنندجی نیز می توان به آن دسترسی پیدا کرد. به عبارتی حمام در بافت قدیمی و هسته مرکزی شهر واقع شده است. بافت قدیمی شهر سنندج دارای محلات متعددی است که به تبع آن حمام‌های مختلفی در آنها قرار داشته و شماری از آنها هم باقی مانده که از جمله می توان به حمام خان اشاره کرد.
به نظر می رسد این بنا یکی از مکان‌های عالی و باشکوه شهر سنندج با توجه به سنگ نوشته آن مربوط به دوره حاکمیت امان الله خان اردلان والی کردستان بوده و کار ساختمانی آن در سال ۱۲۲۰ هجری قمری به اتمام رسیده است. این بنا بعدها به سبب تملک آن به وسیله امین التجار در سال ۱۲۹۵ هجری قمری در دوران حکومت فرهاد میرزای معتمدالدوله (عموی ناصرالدین شاه) بازسازی و مرمت عمده به ویژه تزئینات آهک بری آن تجدید شده است.
معماری حمام خان به سبک حمام‌های دیگر ایرانی بوده و دارای بخش‌های مختلفی است که ازجمله آنها سردر ورودی، هشتی، سربینه (حمام سرد)، میان در، بینه (حمام گرم)، خزینه، خلوتی، سرویس‌های بهداشتی، آب انبار اضافی و تون است. ترکیب بندی فضاهای حمام توأم با آب نماهای (حوض های) زیبا و استفاده از آب قنات برای استفاده قابل تأمل است، به ویژه که در دو سکوی این حمام دو آب نما وجود داشته که به احتمال در زمان «امین التجار» پر شده بودند و در پی گردی و کار مرمت کشف شدند. هرچند که تمام سنگ‌ها و فواره آنها از بین رفته بودند ولیکن براساس قرائن و شواهد بازسازی شدند و این مسأله یکی از ویژگی‌های بارز حمام خان است.
در کنار آن استفاده از فضاهای کفش کن در زیر سکوها، هم ابتکاری جالب توجه است. به طور کلی حمام در بخش سرد دارای سه آب نما و در بخش حمام گرم دو آب نما و در هر یک از خلوتی‌ها آب نمایی در کف تعبیه شده است. کف حمام سنگ مرمر است و ازاره و درپوش حمام سرد سنگ تیشه ای منطقه است، هرچند که به طور دقیق کف سکوهای حمام از ترکیب حمام سرد مشخص نبود ولی برای همخوانی از سنگ تیشه ای استفاده شده است.
سقف تمام فضاهای حمام از ترکیب طاق و گنبد است که در استحکام و ایستایی ساختمان بسیار مؤثر بوده است و مصالح مورد استفاده نیز بیشتر از سنگ و آجر و آهک به صورت بسیار گسترده است و ملات آبی در این ساختمان نقش اول را داشته است.
نقش پرندگان به صورت جفت (نر و ماده) و استفاده در سطح گسترده از نقش شیر و طاووس که طاووس‌های آهکبری شده در نوع خود کم نظیر هستند در حمام‌های گرم و سرد در دو طرف به طور قرینه استفاده شده که در دو طرف سردر ورودی قرار گرفته اند. در اضلاع دیگر نیز نقش‌های اسلیمی، گل و بته، گل و بلبل در کنار بندی‌های سقف گنبدها ترکیب شده اند.
کاشیکاری در نقش‌های آهکبری زینت بخش حمام سرد است. بر روی تمام پایه‌ها و همچنین ازاره دیوار سکوهای این بخش از کاشیکاری هفت رنگ با طرح‌های اسلیمی بر روی پایه و روی دیوارها طرح شکار و نبرد شیر و اژدها کار شده است. هرچند مقداری از کاشیکاری تخریب شده است ولی بخش‌های قابل توجهی از آنها باقی مانده است. البته در کاشیکاری‌ها از طرح شکار و نبرد شیر و اژدها، طرح‌های گل و برگ و بلبل مرسوم قاجاری و گل‌های به سبک و فرم طبیعی به صورت قرینه در قسمت هایی از ازاره دیوار سکو استفاده شده است.
به طور کلی کاشیکاری حمام خان در نوع خود قابل توجه و حتی کم نظیر است زیرا نقش کاشیکاری مسجد، مدرسه دارالاحسان، نقوش و طرح‌های متفاوتی دارد و در اینجا استادکاران با توجه به وضع فکری و همچنین نیازهای فضای حمام درشیان خان (والی) از طرح‌های دیگری استفاده کرده اند.
کتیبه‌های داخل آهنگری‌های اضلاع شمالی و جنوبی سکوهای سربینه (حمام سرد) گویای این امر است که تاریخ آنها مربوط به سال ۱۲۵۹ هجری قمری است. این آهنگری‌های دوره نخست تقریباً به صورت عمده در زیر لایه جدید قرار می گیرد، به جز مواردی که در سکوهای شمالی و جنوبی سربینه (حمام سرد) باقی مانده است.
حمام خان سنندج در سال ۱۳۷۷ از سوی اداره کل میراث فرهنگی وقت تملک گردید و کار مرمت و حفاظ آن از سال ۱۳۷۸ آغاز شد.
اطلاعات بیشتر
بازار سنندج
سنندج،دو طرف خیابان انقلاب
این بازار در دو طرف خیابان انقلاب قرار گرفته و در سال 1046 هجری قمری همزمان با مرکزیت شهر سنندج به عنوان مرکز حکومت اردلان ها ساخته شده است. دراین تاریخ سلیمان خان از طرف شاهان صفوی به عنوان والی کردستان منسوب و سنندج به عنوان مرکز ایالت کردستان انتخاب شده بود. این بازار و قلعه حکومتی (دژسنه) هم زمان ساخته شده اند.
پلان بازار سنندج به شکل مستطیل بزرگ بوده است و برخلاف تمام بازارهای ایرانی که بصورت خطی شکل گرفته اند، این بازار با الهام از پیرامون میدان نقش جهان اصفهان با شکل مستطیل ساخته شده است. در وسط این مستطیل سراهای مختلفی قرار گرفته است.
در وسط این بازار سراهای مختلفی قرار داشت که در اثر خیابان کشی در اوایل حکومت پهلوی از بین رفت و بازار به دو بخش تقسیم شد. بخش شمالی خیابان را بازار سنندجی و قسمت جنوبی را بازارآصف می نامند. از چهار دروازه قدیمی بازار سنندج، اکنون سه دروازه در مدخل ورودی قدیمی باقی مانده است.
سقف راسته بازار به صورت طاق و گنبد ساخته شده و سقف حجره ها نیز به صورت طاق اجرا شده است. مصالح به کار رفته در بازار، بیشتر سنگ، خشت و آجر است.
حوزه نفوذ بازار شهر سنندج بیشتر به حوزه شهر محدود میشود و روستاهای اطراف در درجه دوم اهمیت قرار دارند و همچنین شهرهای دیگر استان و بخش‌ها را بسیار کمتر از حد روستاها تحت نفوذ خود دارد، حتی افراد در روستا‌هایی که ده‌ها کیلومتر با سنندج فاصله دارند برای تأمین نیازهای خود و رفع مایحتاج خود به شهر، مخصوصاً به بازار می‌آیند.
اطلاعات بیشتر
پارک های کوهستانی دوکانان و پیر مراد
بانه
پارک‌های کوهستانی دوکانان و پیرمراد در دامنه کوه‌های آربابا و جنیره قرار دارند. این دو پارک به شهر بانه مشرف می‌باشند و دارای چشم‌انداز زیبایی از شهر بانه هستند. این دو پارک به منزله توقفگاهی برای مسافرانی می‌باشند که قصد استراحت در دامان طبیعت را دارند.
در پارک دوکانان همه ساله نمایشگاه صنایع دستی توسط سازمان میراث فرهنگی برپا میشود و علاقه‌مندان برای ارائه آثار خود و همچنین بازدید از نمایشگاه به شهر بانه مراجعه می‌نمایند. از دیگر امکانات این پارک احداث شهربازی و ایستگاه سلامت می‌باشد که در آن ابزارهای ورزشی برای افراد وجود دارند و افراد می‌توانند در ساعات مختلف روز به تمرین بپردازند.
اطلاعات بیشتر
دریاچه سد بانه
10 کیلومتری شهر بانه
دریاچه سد بانه در مسیر جاده سقز به بانه در 10 کیلومتری شهر بانه قرار دارد و زیبایی خاصی به این منطقه بخشیده است به ویژه آن که منظره زیبای آن از فراز گردنه خان نمایان می‌باشد. پوشش جنگلی اطراف دریاچه از مکان‌های عمده جذب گردشگران است.
اطلاعات بیشتر
مجموعة بازار و تيمچة حاج شهباز و امير
مرکز شهر بیجار
بازار بيجار در مركز اين شهر واقع شده و از بقاياي بافت قديمي شهر محسوب مي‌گردد اين بازار شامل يك راستة شمالي، جنوبي، تيمچه‌اي به نام حاج شهباز و سرايي به نام سراي امير تومان است. اهميت اين بازار را از لحاظ بافت قديمي آن، محل خريد صنايع دستي، سوغات محلي كه معمولاً مورد توجه گردشگران مي‌باشد است.
اطلاعات بیشتر
کوه چهل چشمه
دیواندره،53 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان سقز
چهل چشمه از کوه های مرتفع کردستان است. این کوه دارای آبشارها و چشمه های بسیار زیبایی است و دلیل این نامگذاری هم وجود چهل چشمه در این منطقه است .
به برکت زمستانهای طولانی کردستان ، وارتفاعات بلند چهل چشمه بزرگترین ذخیره گاه آب است وصدها گونه‌ی گیاهی دارویی بی نظیر را در خود جای داده است و یکی از سرچشمه‌های ثابت سه رودخانه مهم ایران یعنی، رودخانه‌های قزل اوزن، سیروان، زرینه رود یا ( خور خوره ) است .
این مجموعه عظیم کوهستانی صدها گونه‌ی گیاهی دارویی بی نظیر را در خود جای داده است .در تمام جبهه‌های این منطقه چشمه‌های فراوانی وجود داره که معروفترین و پر آبترین چشمه آن "کانی چاو ره ش" نام دارد که در ضلع جنوب شرقی آن قرار داره .
اطلاعات بیشتر
قلعه باستانی زیویه
55 کیلومتری جنوب شرقی سقز
قلعه باستانی زیویه در 55 کیلومتری جنوب شرقی سقز روی تپه ای نسبتا مرتفع که به محیط اطراف اشراف کامل دارد بنا شده و اکنون تنها بخش هایی از آن باقی مانده است. در مورد عظمت و اهمیت تپه زیویه مطالب بسیاری در کتاب ها نوشته شده است.
از حفاری‌های این تپه که اکثرا در گذشته و به صورت غیر مجاز بوده اشیای زیادی به دست آمده که یعضی از آنها در موزه های داخلی و بسیاری هم در موزه های خارج هستند.
از جمله اشیای به دست آمده قطعات عاج منقوش بوده که نقوش حیوانی و صحنه شکار اساطیر روی آنها حک شده و از ارزش ویژه ای برخوردار است.
از روی چند قطعه از آنها، نقش برجسته آبیدر سنندج طراحی، بزرگ نمایی و ساخته شده است. گردنبند طلا و سر عقاب طلائی ا دیگر نمونه های اشیای کشف شده تپه زیویه هستند که از ارزش زیادی برخوردارند. آثار این تپه مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است.
اطلاعات بیشتر
رودخانه زرینه رود
مسیر این رودخانه شمالی – جنوبی است و از کردستان به سمت دریاچه ارومیه جریان دارد .
رودخانه زرینه‌رود یا «چَم جُغَتای» با طول 300 کیلومتر، یکی از مهم‌ترین رودخانه‌های حوزه دریاچه ارومیه به شمار می‌رود. سرچشمه این رود از کوه‌های چهل چشمه، قره الیاس، یازین و شاخه رَش، از توابع سَرشیو شهرستان سقز است و موازی با سیمینه‌رود به سوی شمال جریان یافته و از میان دره‌های ژرف و پر پیچ و خم گذشته، وارد دریاچه ارومیه میشود. زرینه‌رود دارای دو شاخه اصلی به نام‌های چم جغاتو و خورخوره است. جهت کلی جریان رودخانه به سوی شمال است و با دریافت شاخه‌های متعدد در سد زرینه‌رود به هم می‌پیوندند و زرینه‌رود را تشکیل می‌دهند. در سقز زرینه‌رود با نام «چاکتو» خوانده میشود و یکی از جذاب‌ترین مناطق طبیعی استان می‌باشد. در این رودخانه امکان ورزش‌های آبی نیز وجود دارد و در تمام طول رودخانه، قایقرانی امکان‌پذیر می‌باشد.
اطلاعات بیشتر
چشمه بابا گرگر
حدود 18 کيلومتري شمال شرقي شهرستان قروه
در روستاي باباگرگر، در حدود 18 کيلومتري شمال شرقي شهرستان قروه، چشمه اي جوشان هميشه مي خروشد که به آن “دنگز” مي گويند. آب اين چشمه در استخري عميق و مدور به محيط 200 متر جمع مي شود. اين چشمه پر آب داراي آبي است که رنگ آن مايل به سرخ است و در بعضي مواقع به رنگ زرد مايل به ليمويي در مي آيد. آب اين چشمه به علت وجود املاح معدني به ويژه گوگرد رنگين است. ظاهرا اين آب براي امراض سودايي و پوستي مناسب است و در درمان سوً هاضمه و ديگر بيماري هاي دستگاه گوارش و نيز راشيتيسم و درمان تورم موثر مي باشد. اين چشمه و امامزاده باباگرگر در کنار آن از مکان هاي طبيعي و تاريخي استان محسوب مي شوند.
اطلاعات بیشتر
دریاچه سراب کوثر
یک کیلومتری جنوب شهر قروه
دریاچه سراب کوثر در فاصله یک کیلومتری جنوب شهر قروه قرار دارد.آب این دریاچه از چشمه‌های متعددی که در بستر دریاچه وجود دارند تأمین میشود. این دریاچه از گذشته‌های دور تأمین‌کننده آب آشامیدنی و کشاورزی اهالی شهر بوده و امروزه یکی از گردشگاه‌های مهم این شهر محسوب میشود و علاقمندان رشته قایقرانی و سایر ورزش‌های آبی به این دریاچه زیبا مراجعه می‌نمایند. در میان دریاچه یک جزیره کوچک سر از آب بیرون آورده که به نحو زیبایی نورپردازی شده و با عبور از پل آهنی می‌توان به آن رسید.
دریاچه سراب کوثر با نام «تک آغاج» که واژه‌ای ترکی است و به معنای تک درخت می‌باشد نیز خوانده میشود.
اطلاعات بیشتر
